In het kleine dorpje waar ik mijn jeugd doorbracht, stond een supermarkt die je niet zou verwachten in zo’n bescheiden omgeving. Het was een gigantisch gebouw, een ware reus temidden van de knusse huisjes en smalle straatjes die ons dorpje kenmerkten. De supermarkt was een baken van moderniteit en overvloed, een plek die iedere dorpsbewoner en toerist als een magneet aantrok.
Ik herinner me de zomervakanties, wanneer de straten plotseling volstroomden met toeristen uit alle windstreken. Ze kwamen naar ons rustige dorp voor de nabijgelegen meren en bossen, en natuurlijk ook voor die wonderlijke supermarkt. Als kinderen vonden we het fascinerend om de wereld door hun ogen te zien, de exotische talen te horen en de nieuwe producten te ontdekken die de toeristen met zich meebrachten.
De supermarkt zelf was een labyrint van mogelijkheden. Van de vertrouwde schappen met dagelijkse benodigdheden tot de meer exotische goederen die je alleen daar kon vinden, het was een plek van ontdekking en avontuur. De geur van versgebakken brood en rijpe vruchten mengde zich met de opwinding van nieuwe ontdekkingen. Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik door de brede gangen zwierf, mijn vingers langs de koelereien liet glijden en mijn ogen groot maakte bij de schappen vol lekkernijen uit verre landen.
De medewerkers kenden ons bij naam, en begroetten ons altijd met een warme glimlach. Hun aanwezigheid was een geruststellende constante, zelfs toen het dorp en de winkel door de jaren heen veranderden. Er was mevrouw Janssen, die altijd een snoepje voor ons klaar had liggen, en meneer De Vries, die geduldig uitlegde waar de onbekende producten voor dienden. Ze waren meer dan personeelsleden; ze waren een deel van onze gemeenschap, een deel van onze herinneringen.
De supermarkt was niet zomaar een winkel; het was een ontmoetingsplek, een centrum van activiteit waar dorpelingen en toeristen elkaar vonden en verhalen deelden. Het was daar, in die winkelgangen, dat ik mijn eerste glimpen van de buitenwereld opving en leerde over de diversiteit van mensen en culturen.
Nu, jaren later, denk ik met een glimlach terug aan die tijd. De geuren, de geluiden, de gezichten – ze leven allemaal voort in mijn herinneringen, als een symfonie van eenvoud en overvloed. Het was een tijd en een plek waar de wereld even stil leek te staan, en waar iedere dag een nieuw avontuur bracht in de gangen van de grote supermarkt in het kleine dorpje. Maar goed, die supermarkt bestaat al lang niet meer en deze Albert Heijn in Kaatsheuvel is een prima vervanging, hop, weg met al die sentimentele herinneringen.
